Marie sophie’nin varlığı…
Ya da yokluğu üzerine
XI
Seni yitiriyorum burada
Nasıl yayılırsa tene “ yitirmek “
İşte öyle – ah, ağırlaşan yıldızların
Alıkoyduğu sevgili!
Şimdi yaklaştığım zaman’da
Yer değiştiriyor kalbim
Bazı akşamların kumuyla
Oradasın
İyiyi seçen ihtiyar kanından
Yavaşça dağılıyor yeni saate
Cehenneme olan uzaklığın
Siliniyor gözlerinden kirli uyku
Ama dur, söyle;
Hangi kutsal sözle iyileştireceğim
Seni tanımış o uçurumu?
Seni yitiriyorum burada
Yaşaman için lazım olan kitabın
Aslında mezarın olduğunu
Unuttuğum bir dünyada!
Serkan Ozan Özağaç
Ada 7, yaz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder